Het is weer maandag ochtend, weer een week te gaan tot dat het weekend is. Een week ploegen en zweten, kuchen en steunen, bloed zweet en tranen.
Je bed uit komen is de eerste barrière. Een kort praatje met collega's over het afgelopen weekend. Het zijn altijd de zelfde met heftige dronkemans verhalen, toch ziet hij/zij er fitter uit dan jij, jij met je saaie weekend.
Je hebt je eindelijk geïnstalleerd op je werkplek, je ogen vallen op een gele notitie, of je even bij de baas langs wilt komen. Je voelt de bui al hangen.. Die ouwe zeurt altijd! Hij weet altijd alles beter en zijn manier is de enig mogelijke manier. Betweter!
Hij is weer in een goede bui, zoals altijd!😧 blablabla... standaard maandag ochtend brabbeltje. Bazen, ze zijn altijd zo bazig, waarom doen ze dat toch? Vinden ze het leuk om te laten zien wie er de baas is? Het er even in wrijven waar jij staat en waar hij staat.
Ik ben blij dat ik nog studeer en voorlopig niet hieraan hoef te geloven.
Lang leven het studeren.
Liefs, Kim
